- wysłany
- [вислани]
adjвисланий, одправлений
Słownik polsko-ukraiński. 2014.
wysłany
Look at other dictionaries:
śmierć — 1. Biała śmierć a) «narkotyki, zwłaszcza kokaina»: Wobec wynikającego z handlu narkotykami oczywistego zagrożenia życia i zdrowia milionów obywateli, Stany Zjednoczone postanowiły przeznaczyć poważne środki finansnowe za walkę ze źródłem białej… … Słownik frazeologiczny
czujka — ż III, CMs. czujkajce; lm D. czujkajek 1. «człowiek lub oddział postawiony na straży, wysłany w teren w celu zasięgnięcia wiadomości o nieprzyjacielu; warta, czaty» Rozstawić, wzmocnić czujki. 2. techn. «samoczynne urządzenie ostrzegające, czułe… … Słownik języka polskiego
dywan — m IV, D. u, Ms. dywannie; lm M. y 1. «gruba tkanina dekoracyjna o kompozycji ornamentalnej lub gładka, zrobiona z wełny albo z włókien chemicznych, przeznaczona do przykrycia podłóg, zdobienia ścian itp.» Dywan strzyżony, puszysty. Dywany perskie … Słownik języka polskiego
ekspresowy — 1. «nadany, wysłany jako ekspres» Przesyłka ekspresowa. 2. «bardzo szybki, pośpieszny» Pociąg ekspresowy. Tempo ekspresowe. Termin ekspresowy. Kursy ekspresowe. ∆ Ekspresowe pranie, czyszczenie garderoby «pranie, czyszczenie garderoby wykonane w… … Słownik języka polskiego
forpoczta — ż IV, CMs. forpocztaczcie; lm D. forpocztapoczt przestarz. «wysunięty posterunek, wysunięte stanowisko; oddział wojska wysłany w celach wywiadowczych» Forpoczty konne, piesze. ‹niem.› … Słownik języka polskiego
grochowina — ż IV, CMs. grochowinanie; lm D. grochowinain zwykle w lm «słoma z wymłóconego grochu, uprawianego na suche ziarno» Wiązka grochowin. Wóz wysłany grochowinami … Słownik języka polskiego
gryps — m IV, D. u, Ms. grypssie; lm M. y «w gwarze więziennej: list przesłany potajemnie, nielegalnie więźniowi lub wysłany z więzienia» Odebrać, przesłać gryps. ‹niem.› … Słownik języka polskiego
obserwator — m IV, DB. a, Ms. obserwatororze; lm M. obserwatororzy ( owie), DB. ów 1. «człowiek obserwujący coś, przyglądający się czemuś z uwagą, śledzący, badający coś; widz, świadek» Bezstronny, bystry, powierzchowny obserwator. 2. «przedstawiciel jakiegoś … Słownik języka polskiego
pneumatyk — m III, D. a, N. pneumatykkiem; lm M. i 1. techn. «pneumatyczne ogumienie koła pojazdu» 2. środ. «list wysłany pocztą pneumatyczną» … Słownik języka polskiego
podjazd — m IV, D. u, Ms. podjazdjeździe; lm M. y 1. «droga doprowadzająca bezpośrednio do jakiegoś budynku, zwykle mieszkalnego» Na podjazd wjechał samochód. 2. rzad. «jazda do określonego, niezbyt dalekiego miejsca; podjechanie» Podjazd samochodu pod dom … Słownik języka polskiego
polecać — ndk I, polecaćam, polecaćasz, polecaćają, polecaćaj, polecaćał, polecaćany polecić dk VIa, polecaćcę, polecaćcisz, polecaćleć, polecaćcił, polecaćcony 1. zwykle dk «włożyć na kogoś obowiązek zrobienia czegoś; kazać, zlecić» Polecił wezwać… … Słownik języka polskiego
